بررسی شکایت های ریوی و تست های عمل کرد ریوی در آتش نشان های تهران در سال ۱۳۷۹ و مقایسه آن با گروه شاهد

دود حاصل از آتش سوزی حاوی مواد بسیار زیادی است که همراه با حرارت ناشی از آتش موجب ایجاد عوارض ریوی در قربانیان آتش سوزی و آتش نشان ها می گردد. به منظور بررسی شکایت های ریوی و تست های عمل کرد ریوی در آتش نشان ها با مراجعه به ایستگاه هایی که به روش تصادفی و به قید قرعه از مناطق مختلف برگزیده شده بودند. تعداد 120 نفر از این افراد با تکمیل پرسش نامه استاندارد و انجام شدن اسپیرومتری تحت بررسی قرار گرفتند و با گروه شاهد که از بین کارکنان دانشکده پزشکی انتخاب شده بودند و از نظر سن، سابقه داشتن شغل های پرخطر و مصرف سیگار تفاوت چشم گیری با آتش نشان ها نداشتند، مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد و از آزمون های t، chi square و anova استفاده گردید. نتیجه این بررسی نشان داد که بین 2 گروه از نظر وجود سرفه، سرفه صبح گاهی، خلط، خلط صبح گاهی، تنفس صدادار، تنگی نفس، حملات تنگی نفس، میزان حجم خروجی در ثانیه اول(fev1)، fev1/fvc تفاوت معنی داری وجود دارد اما از نظر سابقه خلط خونی، میزان ظرفیت حیاتی با فشار(fvc) و اندازه زاویه بتا تفاوت معنی داری وجود نداشت. به عنوان نتیجه گیری کلی می توان گفت با وجود این که در آتش نشان ها علائم ریوی بیش تر بود اما تست های عمل کرد ریوی آن ها در fev1 و fev1/fvc از گروه شاهد و fvc و زاویه بتا مانند گروه شاهد بوده است.